Bazen hayat, insanın karşısına hiç beklemediği bir anda bir kapı açar. O kapının gerisinde bazen zorluk, bazen umut, bazen de büyük hayaller vardır. Gamze Altun için o kapı, bir gün okuluna gelen antrenörle aralandı. Ne profesyonel bir spor geçmişi vardı ne de küçük yaşlardan gelen bir hazırlık… Lakin içinde sarsılmaz bir azim, sessiz bir kararlılık taşıyordu. Bugün Avrupa rekorlarına, milletlerarası madalyalara ve hayalindeki istiklal marşını okutma amacına yürüyen genç bir halterci olarak isminden kelam ettiriyor. Artık gelin, Gamze’nin bu ilham veren seyahatine onun kendi cümleleriyle tanıklık edelim..
+Sporla tanışman nasıl oldu?
–Açıkçası çocukken sporla pek ilgim yoktu. Yalnızca lise dönemimde parkur müsabakalarına katılmıştım lakin nizamlı olarak yaptığım bir spor yoktu. Her şey lise yıllarımda antrenörüm İsa Makal’ın okuluma gelmesiyle başladı. Beni gördü, dikkatini çektiğimi söyledi. Akabinde vücut eğitimi öğretmenim Mehmet Özyaşamış beni halter salonuna götürdü. O gün hayatımın tarafı değişti. Haltere başladığım günden beri bir gün bile bırakmadım.
+Hangi branşta yarışıyorsun ve şimdiye kadar neler başardın?
–Halter branşında yarışıyorum. Bu sporda üç ana kategori bulunur: koparma, silkme ve toplam. Ben bilhassa silkme kısmında öne çıktım ve bu kategoride tam 4 defa Avrupa rekoru kırdım. Şu ana kadar 3 Avrupa şampiyonluğu ve 1 Dünya şampiyonluğu kazandım. Ayrıyeten toplamda 2 sefer Avrupa ikinciliği, 1 Avrupa üçüncülüğü ve 1 Dünya üçüncülüğü elde ettim.
+Seni en çok gururlandıran an neydi?
–İlk sefer büyükler dünya şampiyonasına katıldığımda antreman derecemi geçerek 96 kilo silkme kaldırdım. Bu kaldırışla dördüncü Avrupa rekorumu kırdım. O yarışta madalya alamadım ancak gösterdiğim performans benim için tarifsiz bir gururdu. O an, mesleğimin unutulmaz anlarından biri oldu.
+Şu anda eğitim hayatın nasıl ilerliyor?
–Selçuk Üniversitesi’nde ikinci sınıf öğrencisiyim. Kamplar ve yarışlar ortasında vakit buldukça derslerime giriyorum. Çok ağır bir tempom var fakat elimden geleni yapıyorum. Akademik manada tek gayem öğretmen olmak. Sporun yanında eğitimimi de ihmal etmemeye çalışıyorum.
+Seni bu sporda en çok motive eden şey nedir?
–Ben halteri sahiden çok severek yapıyorum. Beni en çok motive eden şey, bir gün Avrupa’da, dünyada ya da olimpiyatlarda altın madalya kazanmak. O kürsüde durup İstiklal Marşı’nı dinlemek… İşte bu hayal, her gün idmana daha istekli başlamamı sağlıyor.
+Hiç pes etmeyi düşündüğün anlar oldu mu?
–Evet, bilhassa son vakitlerde sakatlıklarım ve ağrılarım arttığında bu niyete kapıldım. Fakat vakitle her şeyin süreksiz olduğunu gördüm. Kendimi toparladım ve devam etmenin benim için ne kadar bedelli olduğunu anladım. Bugün geriye dönüp baktığımda, âlâ ki pes etmemişim diyorum.
+Genç atletlere neler tavsiye edersin?
–Her vakit kendi kararlarının gerisinde durmalarını, inandıkları yoldan asla şaşmamalarını tavsiye ederim. İnsan bir şeyi sahiden isterse, hiçbir mahzur onun önünde duramaz. Bu yolda kararlı olmak çok değerli.
+Gelecek gayelerin neler?
–En büyük amacım evvel dünya şampiyonu, akabinde olimpiyat şampiyonu olmak. Bu sporu hakkıyla yaparak çocuklarıma ilham kaynağı olmak, ailemi ve beni sevenleri gururlandırmak istiyorum.
Gamze Altun’un seyahati, sırf atlet kimliğiyle değil, inancıyla, azmiyle ve hayalleriyle örülmüş bir muvaffakiyet öyküsü. O, yalnızca kendi maksatlarına değil; bir milletin gururuna, gençlerin umuduna hakikat ilerliyor. Ve biz biliyoruz ki onun ismi, gelecekte şampiyonluk kürsülerinde daha da yüksek sesle yankılanacak.
(Görsel Kaynağı: Gamze Altun)
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün müelliflerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio
